Αριστοτέλης VS Πλάτωνα: Οι διαφορές των δύο γιγάντων

Αριστοτέλης VS Πλάτωνα: Οι διαφορές των δύο γιγάντων

Μελετώντας την πορεία της Φιλοσοφίας στον Ελληνικό κόσμο, συναντάμε μεγάλες προσωπικότητες που με τη σκέψη και το έργο τους χάραξαν βαθιά την Ιστορία του Πολιτισμού και επέδρασαν στη διαμόρφωσή του χιλιάδες χρόνια μετά την εποχή τους. Ανάμεσα σ’ αυτούς συγκαταλέγονται ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης, δύο πραγματικοί γίγαντες της διανόησης και του πνεύματος, που συνδέθηκαν στενά μεταξύ τους, δίδαξαν μεγάλες αλήθειες, αναγνωρίστηκαν και τιμήθηκαν από τις μεταγενέστερες γενιές μέχρι και σήμερα για την προσφορά τους.

Στα έργα τους συναντάμε πολλά κοινά σημεία στις απόψεις τους για τη ζωή, τον άνθρωπο, την ηθική, κάτι που άλλωστε είναι φυσικό εφόσον συνδέθηκαν μεταξύ τους ως Δάσκαλος και Μαθητής. Συναντάμε όμως και κάποιες διαφορές στην αντίληψή τους για τον Κόσμο, την πολιτική και τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία.

Δευτερεύουσες προτάσεις

                         ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Σε μια περίοδο λόγου μπορεί να υπάρχουν παραπάνω από ένα ρήματα και αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν περισσότερες από μία προτάσεις. (Συνήθως όσα ρήματα έχουμε, τόσες είναι και οι προτάσεις. Εκτός, βέβαια, και αν εννοείται κάποιο ρήμα, οπότε σ’ αυτήν τη περίπτωση οι προτάσεις είναι περισσότερες από τα ρήματα.). Σε μια περίοδο λόγου μπορεί να υπάρχουν μόνο κύριες προτάσεις, μπορεί να υπάρχουν και δευτερεύουσες, σε καμιά περίπτωση όμως δεν γίνεται να υπάρχουν μόνο δευτερεύουσες.

Β΄ Όρος σύγκρισης

Β΄ Όρος σύγκρισης

Κάθε σύγκριση γίνεται ανάμεσα σε δύο όρος με βάση κάποιο κοινό χαρακτηριστικό τους. Το πρόσωπο ή το πράγμα το οποίο συγκρίνεται με κάτι ονομάζεται α’ όρος, ενώ αυτό με το οποίο συγκρίνεται είναι ο β’ όρος σύγκρισης. Στα α.ε. σύγκριση έχουμε με  επίθετα ή επιρρήματα συγκριτικού βαθμού ή λέξεις με συγκριτική σημασία (διπλοῦς, διπλάσιος, πολλαπλοῦς, πολλαπλάσιος, πρότερος κ.α.).

Πώς εκφέρεται ο β’ όρος σύγκρισης στα α.ε.;

Μπορούμε να τον εκφράσουμε με δύο τρόπους:

α) Με γενική συγκριτική: Πολλῶν χρημάτων κρείττων ὁ παρά τοῦ πλήθους ἔπαινος.

β)ἤ και ομοιόπτωτα ή ομοιότροπα με τον α’ : Βούλομαι λαόν σῷον εἶναι ἤ ἀπολέσθαι.

Σπανιότερα μπορεί να εκφέρεται με:

ἀντί /πρό + γενική

παρά + αιτιατική

(ἤ) προς + αιτιατική

(ἤ) κατά + αιτιατική

ἤ/ἤ ὥς / ἤ ὡστε + απαρέμφατο

ἤ + ονομαστική

ἤ + πρόταση