Β΄ Όρος σύγκρισης
Κάθε σύγκριση γίνεται ανάμεσα σε δύο όρος με βάση κάποιο κοινό χαρακτηριστικό τους. Το πρόσωπο ή το πράγμα το οποίο συγκρίνεται με κάτι ονομάζεται α’ όρος, ενώ αυτό με το οποίο συγκρίνεται είναι ο β’ όρος σύγκρισης. Στα α.ε. σύγκριση έχουμε με επίθετα ή επιρρήματα συγκριτικού βαθμού ή λέξεις με συγκριτική σημασία (διπλοῦς, διπλάσιος, πολλαπλοῦς, πολλαπλάσιος, πρότερος κ.α.).
Πώς εκφέρεται ο β’ όρος σύγκρισης στα α.ε.;
Μπορούμε να τον εκφράσουμε με δύο τρόπους:
α) Με γενική συγκριτική: Πολλῶν χρημάτων κρείττων ὁ παρά τοῦ πλήθους ἔπαινος.
β)ἤ και ομοιόπτωτα ή ομοιότροπα με τον α’ : Βούλομαι λαόν σῷον εἶναι ἤ ἀπολέσθαι.
Σπανιότερα μπορεί να εκφέρεται με:
ἀντί /πρό + γενική
παρά + αιτιατική
(ἤ) προς + αιτιατική
(ἤ) κατά + αιτιατική
ἤ/ἤ ὥς / ἤ ὡστε + απαρέμφατο
ἤ + ονομαστική
ἤ + πρόταση
Κάθε σύγκριση γίνεται ανάμεσα σε δύο όρος με βάση κάποιο κοινό χαρακτηριστικό τους. Το πρόσωπο ή το πράγμα το οποίο συγκρίνεται με κάτι ονομάζεται α’ όρος, ενώ αυτό με το οποίο συγκρίνεται είναι ο β’ όρος σύγκρισης. Στα α.ε. σύγκριση έχουμε με επίθετα ή επιρρήματα συγκριτικού βαθμού ή λέξεις με συγκριτική σημασία (διπλοῦς, διπλάσιος, πολλαπλοῦς, πολλαπλάσιος, πρότερος κ.α.).
Πώς εκφέρεται ο β’ όρος σύγκρισης στα α.ε.;
Μπορούμε να τον εκφράσουμε με δύο τρόπους:
α) Με γενική συγκριτική: Πολλῶν χρημάτων κρείττων ὁ παρά τοῦ πλήθους ἔπαινος.
β)ἤ και ομοιόπτωτα ή ομοιότροπα με τον α’ : Βούλομαι λαόν σῷον εἶναι ἤ ἀπολέσθαι.
Σπανιότερα μπορεί να εκφέρεται με:
ἀντί /πρό + γενική
παρά + αιτιατική
(ἤ) προς + αιτιατική
(ἤ) κατά + αιτιατική
ἤ/ἤ ὥς / ἤ ὡστε + απαρέμφατο
ἤ + ονομαστική
ἤ + πρόταση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου