Μάθημα V

Ένας ‘λάτρης’ του Βιργίλιου

Κείμενο:

Silius Italicus, poeta epicus , vir clarus erat. Septendecim libri eius de bello Punico secundo pulchri sunt. Ultimis annis vitae suae in Campania se tenebat. Multos in illis locis agros possidebat. Silius animum tenerum habebat. Gloriae Vergili studebat ingeniumque eius fovebat. Eum ut puer magistrum honorabat. Monumentum eius, quod Neapoli iacebat, pro templo habebat.

Μετάφραση:

Ο Σίλιος Ιταλικός, ο επικός ποιητής, ήταν άντρας δοξασμένος. Τα δεκαεφτά βιβλία του για το δεύτερο Καρχηδονιακό πόλεμο είναι όμορφα. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του παρέμενε στην Καμπανία. Στα μέρη εκείνα είχε στην κατοχή του πολλά αγροκτήματα. Ο Σίλιος είχε ευαίσθητη ψυχή. Επιδίωκε (να φτάσει) τη δόξα του Βιργιλίου και περιέβαλλε το πνεύμα του με αγάπη (ή λάτρευε το πνεύμα του). Τον τιμούσε όπως ο μαθητής το δάσκαλο. Το μνημείο του, που βρισκόταν στη Νεάπολη, το θεωρούσε (κάτι) σαν ναό.

Λεξιλόγιο:

Ουσιαστικά:

Α’ ΚΛΙΣΗ	B’ ΚΛΙΣΗ
Campania, ae = Καμπανία (περιοχή της                             Ν.Ιταλίας) gloria, -ae = δόξα	vir, viri = άντρας liber, liberi = βιβλίο locus, i = τόπος ager, agri = αγρός puer, pueri = παιδί magister, magistri = δάσκαλος monumentum, -i = μνημείο animus, -i = ψυχή

Επίθετα:

epicus,-a, -um = επικός

clarus,-a, -um = ένδοξος

Punicus, -a, -um = Καρχηδονιακός

secundus,-a, -um = δεύτερος

pulcher, -chra,- chrum = όμορφος

ultimus,-a, -um = τελευταίος

multus,-a, -um = πολύς

tener, -era, -erum = τρυφερός

sacer, -cra, -crum =  ιερός

Ρήματα:

1η Συζυγία:

honoro, -avi, -atum, -are = τιμώ

2η Συζυγία:

teneo, tenui, tentum tenere = κρατώ

possideo, possedi, possesum, possidere = κατέχω

studeo, studui, ------, studere = σπουδάζω

foveo, fovi, fotum, fovere = θάλπω

iaceo, iacui, iacitum, iacere = κείμαι, βρίσκομαι

habeo, habui, habitum, habere = έχω

Αντωνυμίες:

ille, -a, -ud = εκείνος

qui, quai, quod = ο οποίος

Σύνδεσμοι:

-que = και (μπαίνει στο τέλος της λέξης)

Γραμματική:

Συγκοπτόμενα Β κλίσης:

	Ενικός	Πληθυντικός
Ονομαστική Γενική Δοτική Αιτιατική Κλητική Αφαιρετική	ager agr -i agr -o agr -um ager agr -o	agr -i agr -orum agr -is agr -os agr -i agr -is

·    Τα συγκοπτόμενα της Β’ κλίσης είναι αρσενικού γένους. Διατηρούν το -e σε όλες τις πτώσεις τα:

puer, -i= το παιδί

vesper, -i= εσπέρα(μόνο ενικό)

socer, -i= πεθερός

liberi, -orum= τέκνα (pluralia tantum)

·   Όμοια κλίνονται: το ουσιαστικό vir, τα επίθετα pulcher, tener και οι κτητικές αντωνυμίες noster, vester.

Προσοχή!!!

Το ουσιαστικό locus είναι ετερογενές. Σχηματίζει τον πληθυντικό και κατά το αρσενικό και το ουδέτερο.

loci = χωρία βιβλίου

loca = τόποι

Αυτοπάθεια:

·   Η κτητική αντωνυμία suus, -a, -um και η προσωπική se κανονικά δηλώνουν αυτοπάθεια. Αναφέρονται δηλαδή είτε στο υποκείμενο της πρότασης στην οποία βρίσκονται (ευθεία αυτοπάθεια) είτε στο υποκείμενο της κύριας πρότασης ενώ βρίσκονται σε δυετερεύουσα (πλάγια αυτοπάθεια).

Για να εκφράσουμε κτήση στο γ’ πρόσωπο χωρίς αυτοπάθεια χρησιμοποιούμε τις πλάγιες πτώσεις της αντωνυμίας is, ea, id.

pater suus = ο πατέρας του (του ίδιου)

pater eius = o πατέρας του ( κάποιου άλλου)

·   Στα λατινικά δεν υπάρχει αυτοπαθής αντωνυμία για το α’ και β’ πρόσωπο. Στη θέση της χρησιμοποιούμε τις πλάγιες πτώσεις της προσωπικής αντωνυμίας α’ και β’ προσώπου.

amo te = σε αγαπώ

amas te= αγαπάς τον εαυτό σου

Χρήση των πτώσεων:

Η απρόθετη αφαιρετική λέξεων που δείχνουν χρόνο δηλώνει πότε έγινε μια πράξη.